Η αρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μία πάθηση κατά την οποία ο χόνδρος της άρθρωσης έχει φθαρεί. Η αρθρίτιδα είναι μία μη αναστρέψιμη βλάβη, η οποία καθιστά το ισχίο επώδυνο και μη λειτουργικό.

Ποια είναι τα συχνότερα αίτια της αρθρίτιδας του ισχίου;

• Η φυσιολογική σταδιακή φθορά του χόδρου με την πάροδο της ηλικίας
• Η τραυματικής αιτιολογίας χονδροπάθεια
• Η ρευματοειδής αρθρίτιδα

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου;

Τα κύρια συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου είναι ο πόνος και ο περιορισμός της κίνησης. Τα παραπάνω συμπτώματα περιορίζουν τον πάσχοντα στην καθημερινότητά του και μειώνουν αισθητά την ποιότητα ζωής του. Το άλγος επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της μέρας μετά από σωματική καταπόνηση. Το πρωί ο πάσχων αισθάνεται στα πρώτα του βήματα πόνο, ο οποίος μετά από λίγα λεπτά υποχωρεί. Το άλγος εντοπίζεται συνήθως βαθιά στη βουβωνική χώρα και μπορεί να αντανακλά στο πρόσθιο μέρος του μηρού μέχρι και το γόνατο. Οι ασθενείς παραπονιούνται ότι το εύρος κίνησης είναι περιορισμένο και δυσκολεύονται να βάλουν τα παπούτσια τους ή τις κάλτσες τους. Σε προχωρημένα στάδια της πάθησης τα συμπτώματα είναι τόσο έντονα που η ομαλή βάδιση του ασθενούς επηρεάζεται αισθητά.

Όπως σε κάθε είδους αρθρίτιδα, τα συμμπτώματα έχουν εξάρσεις και υφέσεις. Με την πάροδο των χρόνων, οι εξάρσεις γίνονται ολοένα και πιο συχνές ενώ τα μεσοδιαστήματα ηρεμίας γίνονται ολοένα και μικρότερα.

Πώς γίνεται η διάγνωση της πάθησης;

Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και τις απλές ακτινογραφίες. Στις απλές ακτινογραφίες ο ορθοπαιδικός αξιολογεί την ὐπαρξη οστεόφυτων και τη στένωση του μεσάρθριου διαστήματος.

Πώς αντιμετωπίζεται η αρθρίτιδα του ισχίου;

Η θεραπεία εξαρτάται κυρίως από το στάδιο της πάθησης. Στα αρχικά στάδια ενδείκνυται η συντηρητική θεραπεία. Στα συντηρητικά μέσα αντιμετώπισης της αρθρίτιδας περιλαμβάνεται η αλλαγή τρόπου ζωής με αποφυγή των δραστηριοτήτων που προκαλούν έξαρση των συμπτωμάτων, η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και η φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία έχει ως στόχο τη διάταση των μυών και των συνδέσμων, την ενδυνάμωση και τη βελτίωση του εύρους κίνησης του ισχίου. Επιπλέον, οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης, υαλουρονικού οξέος ή πλάσματος πλούσιου σε αιμαπετάλια (θεραπεία PRP) μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα και να ανακουφίσουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τον ασθενή. Η βάδιση με μία βακτηρία ή μπαστούνι από την πλευρά του υγιούς ποδιού πολλές φορές ανακουφίζει τον πάσχοντα και επιτρέπει έτσι τη διάνυση μεγαλύτερων αποστάσεων με λιγότερο κόπο.

Σε προχωρημένα στάδια οστεοαρθρίτιδας η συντηρητική θεραπεία δεν έχει συνήθως το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η λύση είναι η χειρουργική επέμβαση και συγκεκριμένη η ολική αρθροπλαστική.

• Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου ειναι η λεγόμενη “αλλαγή της άρθρωσης’’, δηλαδή η αφαίρεση της φθαρμένης επιφάνειας και η αντικατάστασή της με τεχνητά εμφυτεύματα (προθέσεις). Η χειρουργική επέμβαση διαρκεί περίπου 90 λεπτά και ο ασθενής μπορεί αμέσως μετά το τέλος του χειρουργείου να φορτἰσει το κάτω άκρο του πλήρως.

Ποια είναι η μετεγχειρητική αποκατάσταση μετά από ολική αρθροπλαστική του ισχίου;

Μετά την ολική αρθροπλαστική απαραίτητη είναι η σωστή μετεγχειρητική αποκατάσταση. Η φυσικοθεραπεία βοηθά στην εκμάθηση του σωστού τρόπου βάδισης και την ενδυνάμωση της άρθρωσης επιτρέποντας έτσι στον ασθενή την ομαλή και ανώδυνη επάνοδο στις καθημερινές του δραστηριότητες.