Η κοτυλομηριαία πρόσκρουση ή «σύνδρομο πρόσκρουσης του ισχίου» εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά άτομα και αποτελεί μία από τις αιτίες πρώιμων αρθριτικών αλλοιώσεων στην περιοχή του ισχίου. Χαρακτηρίζεται από την παθολογική επαφή της μηριαίας κεφαλής με την κοτύλη κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων κινήσεων του ισχίου. Η επαφή αυτή έχει ως αποτέλεσμα την τριβή των δομών και τη σταδιακή φθορά τους. Ο επιχείλιος χόνδρος και ο αρθρικός χόνδρος της κοτύλης τραυματίζονται, ενώ στην περιοχή της μηριαίας κεφαλής σχηματίζονται οστεόφυτα.

Πώς διαχωρίζεται το σύνδρομο πρόσκρουσης του ισχίου;

Το σύνδρομο πρόσκρουσης του ισχίου διακρίνεται σε 3 διαφορετικούς τύπους:

• CAM: Η βλάβη εντοπίζεται στην κεφαλή του μηριαίου
• Pincer: Η βλάβη εντοπίζεται στην κοτύλη
• Μικτός τύπος: Η βλάβη εντοπίζεται τόσο στην κεφαλή του μηριαίου όσο και στην κοτύλη

Ποια είναι η αιτία της κοτυλομηριαίας πρόσκρουσης;

Η αιτία που προκαλεί το σύνδρομο πρόσκρουσης του ισχίου έχει να κάνει καθαρά με τη διαφορετική ανατομία που παρουσιάζει το ισχίο αυτών των ασθενών. Είτε η κοτύλη καλύπτει σε μεγαλύτερο βαθμό την κεφαλή του μηραίου είτε το οστό της κεφαλής του μηριαίου δεν παρουσιάζει φυσιολογική ανατομική εικόνα. Και στις δύο περιπτώσεις προκαλείται κατά τη διάρκεια ορισμένων κινήσεων επαφή και τριβή των οστικών δομών που οδηγεί στην σταδιακή φθορά τους.

Πώς εκδηλώνεται η κοτυλομηριαία πρόσκρουση;

Το σύνδρομο πρόσκρουσης του ισχίου εμφανίζεται κυρίως με πόνο στη βουβωνική χώρα. Σε περιπτώσεις νεαρών αθλητών, κυρίως σε ποδοσφαιριστές, αθλητές πολεμικών τεχνών, ποδηλάτες ή χορευτές εκδηλώνεται με οξύ διαπεραστικό πόνο βαθιά στην περιοχή του ισχίου. Συχνά οι πάσχοντες έχουν ενοχλήματα όταν ανεβοκατεβαίνουν σκάλες.

Πώς γίνεται η διάγνωση της πάθησης;

Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εξέταση του ασθενούς και το ιστορικό του. Κατά την κλινική εξέταση ο ορθοπαιδικός πραγματοποιεί το λεγόμενο «τεστ πρόσκρουσης» κατά το οποίο φέρνει το γόνατο της πάσχουσας πλευράς προς το στήθος και στη συνέχεια το στρέφει προς τον αντίθετο ώμο. Η παραπάνω δοκιμασία προκαλεί στον πάσχοντα το ίδιο άλγος το οποίο τον ενοχλεί στην καθημερινότητά του. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τις απλές ακτινογραφίες, στις οποίες ο ορθοπαιδικός διακρίνει τις οστικές αλλοιώσεις που συσχετίζονται με την κοτυλομηριαία πρόσκρουση. Απαραίτητη είναι και η μαγνητική τομογραφία με έγχυση ενδοαρθρικού σκιαγραφικού ώστε να αποκαλυφθεί τυχόν ρήξη του επιχειλίου χόνδρου και να εκτιμηθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ο αρθρικός χόνδρος.

Πώς αντιμετωπίζεται η κοτυλομηριαία πρόσκρουση;

Η κοτυλομηριαία πρόσκρουση αντιμετωπίζεται ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης, την ηλικία του ασθενούς και το επίπεδο των αθλητικών δραστηριοτήτων. Αρχικά η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με τροποποίηση των δραστηριοτήτων του πάσχοντος, λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει κυρίως ασκήσεις διατάσεων. Είναι δυνατόν επίσης να γίνουν ενδοαρθρικές εγχύσεις κορτικοστεροειδούς με στόχο τη μείωση της φλεγμονής και την υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Σε περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση, δηλαδή η αρθροσκόπηση του ισχίου. Κατά την αρθροσκόπηση του ισχίου, μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, ο ορθοπαιδικός έχει άμεση οπτική επαφή με τη βοήθεια μίας κάμερας με την άρθρωση, εντοπίζει τις βλάβες και ταυτόχρονα μπορεί να τις επιδιορθώσει. Η μετεγχειρητική αποκατάσταση εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης και το είδος της αντιμετώπισης. Συνήθως περιλαμβάνει αποφόρτιση του κάτω σκέλους για 4 εβδομάδες και φυσικοθεραπεία για ανάκτηση του πλήρους εύρους κίνησης του ισχίου.